სოფიაში, ალექსანდრე ნეველის ტაძართან ხშირად დგას 101 წლის, ღარიბი, ზამთარ–ზაფხულ დაკონკილ ტანსაცმელში გამოწყობილი ბაბუა დობრი. ის ბულგარეთის სოფელ ბაილოვოში ცხოვრობს. ყოველ დილით ადრე დგება და 10 კილომეტრს გადის სოფელიდან დედაქალაქამდე.
მას ასკეტს, განდეგილს, ანგელოზს, პილიგრიმს (მწირი) წარსულიდან და ღარიბს უწოდებენ. ბევრია ისეთი ადამიანები, ვისაც წარმოდგენაც კი არ აქვთ მისი ღვაწლის ჭეშმარიტ სიწმინდეზე.
2015 წელის 20 ივლისს მას 101 წელი შეუსრულდა და ის კვლავ აგრძელებს მთელი გულით ადამიანთათვის თავისი უდიდესი განძის – სიკეთისა და ადამიანობის გაცემას. მიუხედავად მისი ასაკისა, ხშირად შეხვდებით დედაქალაქის ქუჩებში მოხეტიალეს გულუხვი ხალხის ძიებაში, რათა აღსრულდეს უფლის კეთილი ნება. ათეულობით წლების განმავლობაში ბაბუა დობრი აგროვებს ფულს ბულგარეთის ტაძრების აღდგენისათვის. სიცივე და ცუდი ამინდი მისთვის დაბრკოლებას არ წარმოადგენს, არც შიმშილი აშინებს. ის არ უბრაზდება აპათიურ ადამიანებს. გამოირჩევა სიკეთითა და სიმშვიდით.
ღიმილით აკოცებს ბავშვის ხელს, რომელიც მას ფულს გადასცემს, ადამიანებს მადლობას უხდის დახმარებისთვის, გამვლელებს უფალზე ესაუბრება. ბაბუა დობრი არ არის ღარიბი. თავად მას სურს უცნობთა სულების გადარჩენა. წარმოუდგენელია, ღარიბი უწოდო მსგავს ადამიანს, რომელმაც დაუტევა ყოველი მიწიერი სურვილი, აგროვებს თანხას დიადი საქმეებისთვის და ერთგულად ემსახურება უფალს.
რამდენიმე წლის წინ ალექსანდრე ნეველის ტაძრის შესახებ დოკუმენტური ფილმის გადაღებისას ჟურნალისტმა საოცარი ფაქტი აღმოაჩინა, ყველაზე გულუხვი შესაწირი, რომელიც ტაძარს შესწირეს – 40 000 ევრო, მოხუცი, ღარიბი ბაბუა დობრის მიერ იყო გაღებული. აწ უკვე 101 წლის წმინდანი ქუჩაში მიღებული მოწყალებიდან ცენტსაც არ ხარჯავს თავისი კეთილდღეობისთვის. ის მხოლოდ პენსიით ცხოვრობს, რომელიც 100 ვეროს არ აღემატება, ასევე ხილით და პურით, რომელსაც შესაწირის სახით უწყალობებენ. ბაბუა დობრი სხვებსაც ეხმარება – მან გადაიხადა ბავშვთა სახლის კომუნალური გადასახადები, როდესაც დენისა და გათბობის გათიშვის ზღვარზე აღმოჩნდა. ის უსახლკაროებსაც ეხმარება. მის ყველა სათნო საქმეზე ჩვენ სრულად ვერ გავიგებთ, რადგან ის მათზე არასდროს საუბრობს.
მას 4 შვილი ჰყავს. ქალიშვილებიდან ერთ–ერთი მასზე ზრუნავს. ისიც სოფიაში მარტო ცხოვრობს. ბაბუა დობრიმ, ომის დროს, ჭურვის მიერ მიყენებული ჭრილობის შედეგად სმენა დაკარგა. რამ უბიძგა დობრის უფლის მწირი გამხდარიყო? ამ კითხვაზეც ის დუმილს არ არღვევს. შესაძლებელია, დიდი როლი ითამაშა იმ გარემოებამ, რომ ბაილოვოში არ ცხოვრობენ მდიდარი ადამიანები. თვით ელინ პელინი წერს, რომ ბაილოვო ძალიან ლამაზია, მაგრამ ძალზედ ღარიბი. მოხუცმა მიაღწია იმას, რომ მისი მშობლიური სოფელი სულიერად მდიდარი გახდა. საუკუნის დასაწყისიდან ახსოვს ხალხს მონასტრებსა თუ ტაძრებში მოსიარულე ბაბუა დობრი, რომელიც კრებს და ეხმარება. გლეხები ყოველდღე ხედავენ მას და დარწმუნებულნი არიან, რომ თითოეულ ცენტს ის ქისაში აგროვებს და თავისთვის არაფერს იტოვებს.
მიუხედავად იმისა, რომ მას საწოლი აქვს, ურჩევნია იატაკზე დაიძინოს, რადგა არ სურს თანამედროვეცივილიზაციის კომფორტითა და კეთილდღეობით სარგებლობა. მის უბრალო ოთახში პურის ნაჭერსა და პომიდორს ნახავთ, რომელიც მისთვის საკმარისია მთელი დღის განმავლობაში.
შალის ტანსაცმელში, ქალამნებში, თეთრი თმით და წვერით, ბაბუა დობრი წარსულიდან მოსულ ადამიანს ჰგავს. ყველაზე მეტად ბულგარეთის ტაძრის წმიდა ასკეტ მამას – ივანე რილსკის ჰგავს და არა უზნეო და კორუმპირებულ თანამედროვეებს. თითქოს ის წარსულიდან დაბრუნდა, როდესაც გულმოწყალებასა და რწმენას ჯანსაღი საფუძველი ჰქონდა.
ტაძარში მომუშავე ხალხმა მადლიერების ნიშნად ბაბუას მისთვის აუცილებელი ავეჯი უყიდა, ბაილოვოში მყუდრო ოთახისთვის, მაგრამ მან უარი განაცხადა.
ამჟამად ბაბუ დომრის მიზანია შეაგროვოს 10 000 ლევი მშობლიური ბაილოვოს ტაძრის აღსადგენად.
ეს ადამიანი დაუღალავად აგროვებს საუკუნო ცხოვრების ნაყოფებს. საჩუქრებით ის თოვლის ბაბუას ჰგავს. ადამიანებს ის აძლევს მაგალითს, გასცემს იმედს, რომელიც მათ გარდაქმნის და სულიერად ზრდის.
ვისაც არ სჯერა თოვლის ბაბუის არსებობის, შეუძლია დაიჯეროს ბაბუა დობრის. ეს ნიშნავს გჯეროდეს სიკეთის.
სპეციალურად გვერდისთვის თარგმნა: მარიამ მებონიამ