მთაწმინდის წმინდა კინოტის წერილი კონსტანტინეპოლის პატრიარქს

წერილში ათონელ ბერებს საღმრთისმსახურო წიგნებიდან და ეკლესიის მამათა წერილებიდან მოყავთ მაგალითები, სადაც საუბარია ლათინების ერეტიკულ ცდომილებებზე. გარდა ამისა, ისინი ახსენებენ მრავალ მთაწმინდელ მოწამეს, რომლებიც ეწამნენ იმისთვის, რომ არ დაეთანხმნენ „ლათინომწვალებლებს“.

წმინდა სილუან ათონელის კვალდაკვალ ისინი ღაღადებენ „მე მწამს მხოლოდ მართლმადიდებელი ეკლესია – მასშია სიხარული და ხსნა ქრისტესმიერ სიმდაბლეში!“
მთაწმინდის წმინდა კინოტი მოუწოდებს ლათინებთან საღმრთისმეტყველო დიალოგის შეწყვეტისკენ, რომელნიც გამყარებულნი არიან თავიანთ მწვალებლობაში. მსგავსი დიალოგი მხოლოდ „აშფოთებს მორწმუნეებს“ და არავითარი სხვა შედეგი არ მოაქვს.

მთაწმინდელი ბერები გამოხატავენ პატრიარქისადმი მათ „შეშფოთებას“ და სურვილს, რომ „ეკლესიის მთლიანობა, როგორც ყველა მართლმადიდებელი ქრისტეანისა, ისე მთაწმინდელი ბერებისა დარჩეს შეურყეველი“.

წერილის დასკვნით ნაწილში „ათონის მთის მონასტერთა ყველა წარმომადგენელი“, „დანანებითა და შეშფოთებით“ აცხადებს, რომ იმ შემთხვევაში თუ გაგრძელდება ლათინებთან დაახლოვება, შესაძლოა განმეორდეს ორმოცდაათი წლის წინანდელი მოვლენები, როცა ათონის მონასტრებმა შეწყვიტეს კონსტანტინეპოლის პატრიარქის, ათინაგორის მოხსენება, რომელმაც პაპისტებს ანათემები მოუხსნა.